فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال – CTS

سندروم تونل کارپال (CTS) یک اختلال شایع است که با فشرده شدن عصب مدیان در مچ دست مشخص می‌شود. این عصب حس و حرکت انگشت شست، اشاره، وسط و بخشی از انگشت حلقه را کنترل می‌کند. فشردگی این عصب می‌تواند باعث درد، بی حسی، گزگز و ضعف در دست شود. فیزیوتراپی یکی از روش‌های موثر در درمان سندروم تونل کارپال است که می‌تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد دست کمک کند. در این مطلب از فیزیوتراپی آرکا موثرترین روش های فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال را به صورت کامل شرح می دهیم همراه ما باشید.

سندروم تونل کارپال چیست؟

سندروم تونل کارپال (Carpal Tunnel Syndrome یا CTS) یک اختلال عصبی ناشی از فشار بر عصب میانی (Median Nerve) در ناحیه مچ دست است. این عصب از طریق کانالی موسوم به تونل کارپال عبور می‌کند و مسئول حرکت و حس بخشی از انگشتان دست است.

ساختار تونل کارپال

  • عصب میانی: تأمین‌کننده حس و حرکت در انگشت شست، اشاره، میانی و نیمی از انگشت حلقه
  • تاندون‌ها: مسئول خم کردن انگشتان
  • رباط‌ها و استخوان‌ها: دیواره‌های تونل را تشکیل می‌دهند

وقتی فضای داخل این تونل محدود شود، فشار به عصب وارد شده و منجر به علائمی چون درد، بی‌حسی و گزگز می‌شود.

چه عواملی باعث ایجاد تونل کارپال می شود؟

علت اصلی سندروم تونل کارپال، فشردگی عصب مدیان در تونل کارپال است. این فشردگی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر رخ دهد:

  • حرکات تکراری مچ دست: این عامل در افرادی که کارهای تکراری با دست انجام می‌دهند مانند تایپیست‌ها، نجاران و کارگران خط تولید شایع است.
  • بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث احتباس آب و تورم در مچ دست شود و به عصب مدیان فشار وارد کند.
  • آرتروز مچ دست: آرتروز می‌تواند باعث باریک شدن تونل کارپال و فشردگی عصب شود.
  • دیابت: دیابت می‌تواند باعث آسیب به اعصاب محیطی از جمله عصب مدیان شود.
  • تروما: شکستگی یا آسیب به مچ دست می‌تواند باعث تورم و التهاب در ناحیه تونل کارپال شود.

علائم سندروم تونل کارپال

علائم سندروم تونل کارپال ممکن است به تدریج یا ناگهانی ظاهر شوند. شایع‌ترین علائم عبارتند از:

  • درد، بی حسی و گزگز: این علائم معمولاً در شب تشدید می‌شوند و با تکان دادن دست بهبود می‌یابند.
  • ضعف در دست: به ویژه در انگشت شست
  • دشواری در گرفتن اشیاء
  • احساس سوزش در دست

تشخیص سندروم تونل کارپال

  • 1. معاینه بالینی توسط پزشک:
    • آزمون تینل (Tinel’s sign): پزشک به آرامی روی عصب مدیان در ناحیه مچ ضربه می‌زند. اگر مورمور شدن در انگشتان احساس شود، نشانه‌ای از CTS است.
    • آزمون فالِن (Phalen’s test): خم کردن مچ‌ها به سمت پایین به مدت ۳۰-۶۰ ثانیه. اگر مورمور یا درد ایجاد شود، ممکن است CTS باشد.
  • 2. الکترومیوگرافی (EMG) و تست هدایت عصبی (Nerve Conduction Study):
    • این تست‌ها عملکرد عصب مدیان را بررسی می‌کنند و به تشخیص دقیق کمک می‌کنند.
  • 3. سونوگرافی یا MRI (در موارد خاص):
    • برای بررسی ساختار تونل کارپال و رد سایر علل مشابه.

چه کسی در معرض خطر بیشتری است؟

  • افرادی که کارهای تکراری با دست انجام می‌دهند (مثل تایپ، خیاطی، کارهای صنعتی)
  • دیابت، کم‌کاری تیروئید، بارداری، روماتیسم مفصلی
  • چاقی یا داشتن مچ دست کوچک

نقش فیزیوتراپی در درمان سندروم تونل کارپال

فیزیوتراپی یکی از روش‌های موثر در درمان سندروم تونل کارپال است. فیزیوتراپیست با استفاده از تکنیک‌های مختلف مانند:

تمرینات کششی و تقویتی: برای افزایش دامنه حرکتی مچ دست و تقویت عضلات آن
ماساژ: برای کاهش درد و التهاب
اولتراسوند: برای کاهش التهاب و تسریع بهبودی
تحریک الکتریکی: برای کاهش درد و بهبود عملکرد عصب
آتل‌بندی: برای ثابت نگه داشتن مچ دست و کاهش فشار بر روی عصب مدیان آتل به بهبود عملکرد دست و کاهش علائم سندروم تونل کارپال کمک می‌کند.

فواید فیزیوتراپی برای سندروم تونل کارپال

  • کاهش درد و التهاب
  • بهبود دامنه حرکتی مچ دست
  • تقویت عضلات مچ دست و ساعد
  • کاهش نیاز به جراحی
  • بهبود کیفیت زندگی

برای کسب اطلاعات درباره نحوه درمان عصب دست با فیزیوتراپی وارد مقاله سایت ما در اینباره شوید.چه زمانی باید برای سندروم تونل کارپال – CTS به فیزیوتراپی مراجعه کرد؟

اگر علائم سندروم تونل کارپال را دارید، بهتر است در اسرع وقت به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید. فیزیوتراپیست می‌تواند با ارزیابی دقیق وضعیت شما، برنامه درمانی مناسب را برایتان تجویز کند.

فیزیوتراپی آرکا با داشتن تیم حرفه ای و آخرین تکنیک ها و دستگاه های روز دنیا به بیماران با سندروم تونل کارپال کمک خواهد کرد تا زندگی آن ها  را بهبود ببخشند، برای دریافت مشاوره از مشاوران کلینیک ما به عنوان فیزیوتراپی در تهران با شماره های 02122857522 زیر تماس حاصل فرمایید.

پیشگیری از سندروم تونل کارپال

برای پیشگیری از سندروم تونل کارپال، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

  • استراحت دادن به مچ دست: از انجام حرکات تکراری و طولانی مدت با مچ دست خودداری کنید.
  • استفاده از آتل: به خصوص در هنگام خواب، از آتل مچ دست استفاده کنید تا مچ دست شما در وضعیت خنثی قرار گیرد.
  • تقویت عضلات مچ دست: با انجام تمرینات تقویتی، عضلات مچ دست خود را تقویت کنید.
  • حفظ وزن سالم: اضافه وزن می‌تواند باعث افزایش فشار بر روی مچ دست شود.
  • تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی به بهبود عملکرد اعصاب کمک می‌کند.

فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال

تمرینات ورزشی برای درمان سندروم تونل کارپال

همان طور که اشاره شد سندروم تونل کارپال یا CTS یک مشکل شایع است که با فشردگی عصب مدیان در مچ دست همراه استر؛ خوشبختانه، فیزیوتراپی و انجام تمرینات ورزشی منظم می‌تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد دست کمک کند.

اهمیت تمرینات ورزشی در درمان سندروم تونل کارپال:

  • افزایش دامنه حرکتی مچ دست: تمرینات کششی باعث افزایش انعطاف‌پذیری مچ دست و کاهش سفتی آن می‌شود.
  • تقویت عضلات مچ دست: عضلات قوی‌تر به پشتیبانی بهتر از مچ دست کمک کرده و فشار روی عصب را کاهش می‌دهند.
  • کاهش التهاب: حرکت دادن مچ دست باعث افزایش گردش خون در ناحیه شده و به کاهش التهاب کمک می‌کند.
  • بهبود عملکرد عصب: تمرینات خاص می‌توانند به بهبود عملکرد عصب مدیان کمک کنند.

تمرینات موثر برای سندروم تونل کارپال

  • کشش مچ دست به سمت بالا:
    • دست خود را مشت کرده و انگشت شست خود را به سمت بالا بگیرید.
    • مچ دست خود را به آرامی به سمت بالا خم کنید و چند ثانیه نگه دارید.
      این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
  • کشش مچ دست به سمت پایین:
    • دست خود را مشت کرده و انگشت شست خود را به سمت پایین بگیرید.
    • مچ دست خود را به آرامی به سمت پایین خم کنید و چند ثانیه نگه دارید.
      این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
  • کشش انگشتان:
    • انگشتان خود را به آرامی از هم باز کنید و سپس به هم بچسبانید.
    • این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
  • چرخاندن مچ دست:
    • دست خود را مشت کرده و مچ دست خود را به صورت دایره‌ای بچرخانید.
    • ابتدا به سمت داخل و سپس به سمت خارج بچرخانید.
    • این حرکت را 10 تا 15 بار در هر جهت تکرار کنید.
  • تمرینات تقویتی با توپ نرم:
    • یک توپ نرم را در دست گرفته و آن را فشار دهید و رها کنید.
    • این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.

نکات مهم:

  • قبل از شروع هرگونه برنامه ورزشی، با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
  • تمرینات را به آرامی و با دقت انجام دهید.
  • در صورت احساس درد، تمرین را متوقف کنید.
  • تمرینات را به طور منظم انجام دهید.

نتیجه‌گیری

فیزیوتراپی یکی از روش‌های موثر در درمان سندروم تونل کارپال است. با انجام تمرینات فیزیوتراپی و رعایت توصیه‌های فیزیوتراپیست، می‌توانید به بهبود عملکرد دست خود و کاهش علائم سندروم تونل کارپال کمک کنید. اگر علائم سندروم تونل کارپال را دارید، بهتر است در اسرع وقت به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید.

پرسش های متداول فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال

در ادامه به تعدادی از سوالات پر تکرار کاربران درباره فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال پاسخ داده ایم:

  1. آیا فیزیوتراپی می‌تواند سندروم تونل کارپال را کاملاً درمان کند؟ در بسیاری از موارد خفیف تا متوسط، بله. درمان‌های فیزیوتراپی می‌توانند علائم را کاملاً کاهش دهند و نیاز به جراحی را برطرف کنند.
  2. چند جلسه فیزیوتراپی برای بهبود لازم است؟ معمولاً بین 8 تا 12 جلسه، بسته به شدت بیماری و پاسخ بدن به درمان.
  3. آیا ورزش در خانه به‌تنهایی کافی است؟ در مراحل ابتدایی ممکن است مؤثر باشد، اما در مراحل پیشرفته‌تر حتماً نیاز به مشاوره فیزیوتراپیست است.
  4. فیزیوتراپی درد دارد؟ خیر. در واقع، یکی از اهداف فیزیوتراپی کاهش درد و بازگرداندن عملکرد طبیعی دست است.
  5. آیا استفاده از مچ‌بند به تنهایی کافی است؟مچ‌بند می‌تواند علائم شبانه را کاهش دهد اما جایگزین فیزیوتراپی نیست و باید همراه با درمان‌های دیگر استفاده شود.
این مطلب را به اشتراک بگذارید
سمیرا قربانی
سمیرا قربانی
مقالات: 209

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *